สี่สิบหนึ่ง

มื้อค่ำในเย็นวันนั้นผ่านไปในความเงียบอันน่าอึดอัด

ฉันนั่งอยู่ปลายสุดของโต๊ะยาว แทบไม่รับรู้รสชาติเข้มข้นที่มาทิลด้าเตรียมไว้ เป็ดย่างซอสส้ม มันบดเนื้อเนียน ถั่วแขกผัดเนยกระเทียม—ไม่มีอะไรสามารถปัดเป่ารสขมขื่นที่ยังติดอยู่ในปากของฉันได้เลย ฉันหั่นอาหารเป็นชิ้นเล็กๆ เพียงเพื่อให้มือไม่ว่าง บรรยากาศรอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ